MERCURIO
É o planeta do Sistema
Solar máis próximo ao Sol e o máis pequeno. Forma parte dos denominados
planetas interiores ou rochosos e carece de satélites. Coñecíase moi pouco
sobre a súa superficie ata que se enviou a sonda planetaria Mariner 10 e se
fixeron observacións con radares e radiotelescopios.
Pensábase que
Mercurio sempre presentaba a mesma cara ao Sol, situación similar ao caso da
lúa ca terra,e que o seu período de rotación era igual ao seu período de
translación , ambos de 88 días. En 1965
mandáronse impulsos de radar cara Mercurio, co cal quedou
definitivamente demostrado que o seu período de rotación era de 58,7 días, o
cal e dous terzos do seu período de translación.
Mercurio é un
planeta cunha órbita inferior a da Terra, periodicamente pasa por diante do Sol,
fenómeno que se denomina tránsito astronómico.
Mercurio é un dos
catro planetas sólidos ou rochosos, e dicir, que ten un corpo rochoso como a
Terra. É o planeta máis pequeno dos
catro, cun diámetro de 4.879 km no ecuador. Está formado por un 70% de
elementos metálicos e un 30% de silicatos.
A superficie
de Mercurio,como a da lúa presenta
numerosos impactos de meteoritos. Algúns dos cráteres son relativamente
recentes, de algúns millóns de anos, e caracterízanse
pola presenza dun pico central. Ao igual que a lúa, Mercurio parece que sufriu
un período de intenso bombardeo de meteoritos de grandes dimensións, fai uns 4.000
millóns de anos. Durante este tempo
Mercurio foi volcanicamente activo formándose concas con lava no interior do
planeta, producíndose planicies similares
aos mares ou marías da Lúa. Na xeoloxía de Mercurio destacamos a Conca de
Caloris con un diámetro aproximadamente de 1.550km. No lado oposto de esta
formación xeoloxía encóntranse os outeiros coñecidos como “Terreno Estraño”. O
igual que outros astros do noso Sistema Solar, a superficie de Mercurio
participou nos efectos de procesos de desgaste espacial ou erosión espacial.
A pesar das
temperaturas altas que ten a súa superficie, hai observacións que indican a
existencia de xeo en Mercurio. O orixe da auga xeada en Mercurio non é coñecido
a ciencia certa, pero crese que ou ben se condensou a auga do interior do
planeta ou ven se condensou a auga dos
meteoritos que chocaron contra el.
A órbita de Mercurio é a máis excéntrica dos
planetas menores. Tarda 88 días terrestres en dar unha translación completa.
En Mercurio existe
o fenómeno de amenceres dobres, onde o Sol sae, detense , escóndese novamente por onde saíu e despois volve saír
para continuar o seu recorrido polo ceo.
A observación de
Mercurio é complicada pola súa proximidade ao sol. Mercurio e máis fácil de ver desde o
hemisferio sur da Terra que desde o hemisferio norte. Mercurio e máis brillante
visto desde a Terra cando se encontra entre a fase crecente ou minguante e a
fase chea.
NEREA
No hay comentarios:
Publicar un comentario